O muzyce:
The city to jedna z tych płyt Vangelisa w których kompozytor ucieka od brzmienia analogowych syntezatorów i eksperymentuje z dźwiękami upodabniającymi się do prawdziwych instrumentów. Jest to bardzo udana próba stworzenia muzyki elektronicznej w jazzowym klimacie. Dzięki wpleceniu między elektroniczne brzmienia instrumentów takich jak wibrafon (?), miotełki, saksofon czy fortepian oraz wykorzystaniu ciekawych głosów Kathy Hill ("Good to see you") i Mikamo Yuko z Kimura Rieko ("Twilight", "Red lights") płyta nabrała niezwykłego klimatu. Muzyka jest spokojna ale zarazem wciagająca, pojawiające się kilka razy na płycie odgłosy miasta potegują zainteresowanie dźwiękami. Najmocniejszym akcentem na płycie jest trzeci utwór "Nerve centre" gdzie głównym wątkiem jest zsamplowana gitara przemielona mocnym efektem, nadając utworowi mocny rytm. Przy tworzeniu płyty udzielili się także Roman Polanski i Emmanuele Seigner. Podsumowując - płyta wybitna (dla mnie najlepsza płyta Vangelisa) pomimo spokojnego klimatu tworzonego na płycie - bardzo wciągająca, nie pozwalająca słuchaczowi na 'uśnięcie' przy muzyce i przenosząca go w inny wymiar. Rewelacja.

O dźwięku:
Realizacja płyty nie pozostawia złudzeń - dźwięk jest przyjemny ale zarazem szczegółowy. Z jednej strony pozwala na relaks, a z drugiej serwuje nam szczegóły które wciągają w wir wydarzeń tworzonych przez dźwięki. Stereofonia i przestrzeń jak zwykle u Vangelisa na niezłym poziomie, a próbki instrumentów z sampli odwzorowane bardzo realnie.